گیاهی است درختچه ای و با ساقه ای مدور، میوه‌ها کروی که بعد از رسیدن قرمز رنگ شده و لایه گوشتی روی آن‌ها نازک می‌باشد. بخش قابل استفاده آن را میوه‌ها ‌ با طبیعتی گرم وخشک تشکیل می‌دهند که بیشترین ماده موثره آن پی‌پرین می‌باشد. و دامنه انتشار آن هند و مناطق حاره ای زمین است.این گیاه به عنوان ادویه تند در آشپزی و در طب سنتی به عنوان ضد نفخ، ضدالتهاب، اشتهاآور و مسکن موضعی کاربرد داشته و همچنین اثرات ضد میکروبی و ضد عفونی کننده آن نیز اثبات گردیده است.
اقلام و اوزان تولید شده: دانه، پودر (1،2،5 کیلو گرم)
روش‌های تقلب در دانه وپودر فلفل سیاه: مخلوط کردن دانه ها با دانه‌های پاپایا، دانه‌های اسانس گیری شده، شکسته، سبک و نرسیده و در پودر مخلوط کردن پودر با ماسه، خاک اره، ارزن، گندم سیاه، پودرعدس، آردنخودچی، هسته‌خرما، تفاله زیتون، پوست گردو و فندق و مزه تند آنرا با پودر فلفل فرنگی یا خردل سیاه افزایش می‌دهند.
طرز نگهداری: درجای خشک و خنک و دور از نور نگهداری شود.